Dinsdag 9 oktober:

In de nacht is het harder gaan waaien en hoorden we de golven over de rotsen slaan. Toen Cock om half drie ging kijken stonden we met de wielen in het water. Zijn meteen gaan verkassen naar een droger plekje. Blijven op dezelfde plek staan en zien al vroeg de eerste walvis langs zwemmen.

Blijven alert de hele dag. Zien naast onze stoelen plotseling twee patagonische mockingbirds.

Het weer is duidelijk omgeslagen, de wind is hard en koud. ’s Avonds laten zelfs de walvissen ons in de steek. ’s Nachts is het flink afgekoeld.

Woensdag 10 oktober:

Gaan eerst naar Punta Piramides om te tanken, te internetten en brood te kopen. Water tanken we bij de brandweer!! Gaan naar  het infocentrum om te internetten omdat de wifi bij de benzinepomp te traag is. Vervolgen de weg naar Villarino, maar dat valt tegen. Wel zien we een zwerm commun diuca finches (gewone diucagors). Het waait ook erg hard. Wel schijnt de zon, maar het blijft koud. Gaan toch maar weer terug naar het mooie plekje en zien al weer gauw onze eerste walvis verschijnen.

Zelfs één die zijn staart in de lucht steekt! Die hadden we nog niet!

Donderdag 11 oktober:

Eerst nog even de voorbij zwemmende walvissen bekijken en dan richting Punta Norte. Na 42 km. gravel slaan we rechtsaf naar Punta Cantor voor de volgende 33 km. gravel. De weg is soms redelijk maar vaak een wasbord. Alles trilt en het zand waait hoog op. Binnen wordt het bijna een kleine zandbak! Bij Punta Cantor is een kleine kolonie Magellanic pinguins, die je van heel dichtbij kunt bewonderen.

We rijden verder richting Punta Delgada en bij Punta Hercules liggen een paar zeeleeuwen. Verderop zien we een lesser rhea (een kleine struisvogel) met wel twaalf jongen!!

Bij Punta Delgada is een hotel, waar je naar de kolonie zeeolifanten mag gaan kijken als je daar de lunch gebruikt. Dat doen we, maar de lunch (minimaal 100 pesos p.p.) is niet best. De excursie naar de zeeolifanten maakt alles zeker goed. Er ligt een harem wijfjes van wel vijftig stuks met jongen en één mannetje. Nou ja, een mannetje van wel 4 ton !! Er om heen liggen jonge mannetjes hun kans af te wachten om een wijfje te pakken. Als er één te dichtbij komt is het logge mannetje er heel snel bij.

En dat met zo’n lijf. Als er een jong in de weg ligt wordt dat soms doodgedrukt en dat is weer kaassie voor de petrels die daar op wachten.Ze zitten er tot hun snavel diep in , vandaar de rode snavels! We vervolgen de gravelweg voor de volgende 70 km. en zien onderweg een red-backed hawk (roodrug buizerd). Ook af en toe kleine groepjes guanaco’s (kleine lama’s). Rijden naar Punta Piramides om te overnachten.

Vrijdag 12 oktober:

Rijden eerst naar het tankstation ( eurodiesel 5.37 pesos!!) en daarna naar het Isla de los Pagaros. Er zijn niet veel vogels te zien. Een paartje meadowlarks en een aantal finches.

Onze aandacht viel op een klein beestje dat rap van het ene struikje naar het andere schoot. Een bruin ratje bleek later. Leek meer op een cavia!

In het water weer een paar walvissen. We rijden verder naar Puerta Madryn. Brengen de was bij de wasserette om morgen weer op te halen.Doen boodschappen en vinden een ACA camping aan de boulevard even buiten de stad. Ziet er net zo uit als alle andere: niet dus!!

Zaterdag 13 oktober :

Gaan eerst naar Punta Loma zo’n twaalf km. over een gravelweg. Onderweg zien we enkele paartjes hennetjes. Bij Punta Loma zien we een kolonie zeeleeuwen en rock-cormorants (rotsaalscholvers).

Als we terug zijn in Puerte Madryn halen we eerst de was op. Ziet er goed uit. Nemen de weg naar Trelew. Deze is soms vierbaans en heel goed en soms tweebaans en heel slecht. Nemen de afslag richting Gaiman. Het regent hard. Rijden verder naar Dique Florentino Amaghino. Vóór dit plaatsje komen we in een bergachtige omgeving met steile rotsen. Ziet er erg spectaculair uit. De tunnels zijn natuurlijk! Ondertussen is het gelukkig weer droog maar nog wel bewolkt. We nemen de camping twee kilometer buiten het dorp in een groene omgeving. Worden hartelijk ontvangen en zetten de camper neer bij de Chubut rivier

op een zeer ruime en mooie plek. We lopen naar de rivier en zien meteen een flying steamer duck (vliegende booteend). Hij is werkelijk schitterend!

Verder zitten er een paar meerkoeten: de red-gartered coot (roodbandkoet),yellow-billed pintail (zuidamerikaanse pijlstaart) en enkele southern wigeons (zuidelijke smienten). Bij de rotsen vliegen peregrine falcons(slechtvalken) en op de camping lopen austral thrushes (patagonische lijsters).

 Zondag 14 oktober:

Het heeft vannacht flink geregend en geonweerd, maar als we wakker worden schijnt de zon. We blijven nog een dag hier. Als we buiten koffie drinken zien we een paartje tufted tit tyrant (meestiran), een klein vogeltje met een kuifje.

’s Middags maken we een wandeling door de bergen en zien daar  de hudson’s black tyrant (patagonische moortiran) en een paartje gray-hooded sierra fiches (grijskop sierragorzen). Bij de ingang van het dorp zien we rozen en seringen bloeien! Ze ruiken heerlijk!

Maandag 15 oktober:

Vannacht is weer de 12 volt uitgevallen. De laatste week hebben we regelmatig te kampen met dat euvel. Cock kan het gelukkig wel weer herstellen, maar als hij denkt dat hij het gevonden heeft, gebeurt het weer. Dus slecht geslapen! Nemen de provinciale weg door de bergen. Het eerste stuk is smal en steil. Daarna is de weg goed. De omgeving erg mooi. We zien onderweg veel hennen, mara’s , een soort patagonische hazen, familie van de cavia,lijkt op een kruising van een haas en een hert en rhea’s.

Als we weer bij de asfaltweg uitkomen pauzeren we even en zien een carbonated sierra finch (zwarte sierragors)

en een hele mooie hagedis.Besluiten Punta Tombo over te slaan omdat we anders terug moeten rijden. De weg is eindeloos, een kale vlakte met af en toe een rhea. Rijden door Comodoro Rivadavia, een lelijke stad met slechte wegen vol gaten. Bij Rada Tilly vinden we een camping municipal voor slechts 30 pesos met internet!!

Dinsdag 16 oktober:

Vandaag blijven we nog een dagje op de camping. Doen een wasje en luieren wat. Lopen naar de supermarkt en ’s middags eten we een ijsje op het strand. Er vliegen een paar artic en sandwich terns (noorse en grote sterns) voorbij.

Woensdag 17 oktober:

Het eerste stuk vanaf Rada Tilly is erg slecht, vol met gaten en hoge sporen. De omgeving is wel mooi, we rijden langs de zee. Het  is laag water. Het landschap heuvelachtig. Na Caleta Olivia verandert het landschap en wordt het kaler met enkele struikjes. We zien regelmatig groepjes lama's en struisvogels. Bij Jaramillo slaan we linksaf en moeten we door een heel saai landschap, erg kaal. Bij Puerto Deseado rijden we door een lelijk dorp, doet “unheimisch” aan. Gaan naar een nog lelijker camping,de zwitsers zijn er al, maar er is niets anders! De camping ligt aan de weg naar het natuurreservaat Riá Deseado. Dit gebied is erg mooi, het is een delta met eilandjes met veel meeuwen, pinguins en zeeleeuwen.

Als we een stuk erdoorheen lopen zien we ook nog black oystercatchers (zwarte scholeksters), de chocolate-vented tyrant (witschouder monjita), de carbonated sierra finch (zwarte sierra gors) en de rufous-backed negrito (roodrug negrito), de crested duck (kuifeend)en de flying steamerduck (vliegende booteend).

Donderdag 18 oktober:

Cock heeft slecht geslapen door rondlopende kerels. Het lijkt wel een hoerenkast! We gaan naar de toeristeninfo om te informeren voor een boottocht. Blijkt dat er nog geen boot vaart. We gaan vogelen in het reservaat en dan door naar San Julian. Als we daar aankomen zijn de zwitsers al gearriveerd. Zij rijden dan ook de snelle gravelweg! De camping Municipal heeft alles en we worden erg vriendelijk te woord gestaan. Lopen ’s avonds langs het strand en zien de eerste wimbrel (regenwulp).

Vrijdag 19 oktober:

Gaan ook nu weer informeren naar een boottocht, maar ook hier is het nog te vroeg in het seizoen. Dan besluiten we om samen met de zwitsers het circuito costanero te gaan rijden. Een mooie route langs de kust. Voor de zwitsers is de weg geen probleem, maar voor onze camper is de weg te slecht. Onderweg mooie vergezichten en rotsen met red-legged cormorants (roodpoot aalscholvers)

en dolphin gulls (dolfijn meeuwen). In de duinen lopen cinnamon- bellied ground-tyrants (teugel grond tyran). Als we terug zijn op de camping zien we commerson dolfijnen voorbij zwemmen

Zaterdag 20 oktober:

Vertrekken naar de 3 om naar Parque Nacional Monte León te gaan. Bij de Río Chico zien we twee black-necked swans (zwarthals zwanen). Onderweg zien we veel upland goose (magelhaen ganzen). Bij het park aangekomen krijgen we te horen dat we er niet in kunnen omdat de weg te slecht is door de vele regen. Dat is weer een tegenvaller. Dan maar weer verder. Bij Río Coyle zien we chilean flamingo (chileense flamingo),

white-tufted grebe (witwang fuut),

common snipe (water snip), rudy-headed goose (roodkop gans), red gatered coot (roodband koet), chilean swallow (chileense zwaluw) en flying steamer-duck (vliegende booteend). Dat maakt veel goed.We rijden naar Punta Loyola, maar daar kunnen we niet staan. We besluiten eerst te eten en dan richting grens te gaan. Om zeven uur komen we bij de grens waar we heel vriendelijk worden geholpen en om half acht staan we weer buiten. Bij de controle moeten we de eieren, de paprika en de courgette inleveren. Het vlees in de vriezer mogen we houden als presentje van de douanier. Rijden naar de veerboot en gaan hier overnachten.

Zondag 21 oktober:

Het was vannacht erg koud. In de camper koelde het af tot 2 graden en op de voorruit zat ijs!! We nemen de eerste boot van half negen. Om negen uur gaan we weer verder. Zien eerst twee en daarna tien black-faced ibis (zwartmasker ibis).

Na veertig kilometer houdt de asfaltweg op en krijgen we 120 km. zeer slechte gravelweg. Zo erg dat het ons verbaasd dat de vullingen nog in onze kiezen zitten! Alles rammelt en trilt! Het is stofhappen en proberen om de gaten heen te zigzaggen. Hopelijk maken we dat niet nog een keer mee. Bij San Sebastian eten we eerst warm om niet al het eten te moeten afgeven. Bij de grens verloopt alles weer gladjes. Bij de controle wordt er nergens naar gekeken en blijkt alle moeite voor niks te zijn geweest. Onderweg zien cinereous harrier (grijze kiekendief). Hoe dichter we bij Tolhuin komen hoe mooier de omgeving.

De besneeuwde toppen begeleiden ons tot op de camping. We overnachten op camping Hain, een uitdragerij van oude spullen. Over het sanitair zullen we het maar niet hebben!

Maandag 22 oktober:

Vanochtend ziet Cock een black-crowned night-herron (kwak).

Het is bewolkt, maar de wind is afgenomen. We rijden eerst naar de beroemde bakker: panaderia La Union en daarna door een schitterend berglandschap met witte sneeuwtoppen. De zon komt door en we genieten ervan. In Ushuaia zien we in de haven giant petrels(reuzenstormvogels) en dophin gulls (dolfijn meeuwen).

Gaan gas tanken en vinden een mooi plekje op camping La Pista del Andino. Hebben internet. Maken een wandeling over de piste. Hebben schitterend mooi weer!

Dinsdag 23 oktober:

Varen om 9.30u. met Patagonia Explorer het Beagle Canal op. Het is bewolkt met af en toe een flauw zonnetje. Het waait stevig en de wind is erg koud. Gaan eerst naar Alice Island waar een kolonie zeeleeuwen zit, daarna naar Bird’s Island, waar we de imperial of de king cormorant( keizer aalscholver)

van dichtbij kunnen zien. Op de kliffen zien we rock cormorants ( rots aalscholvers). Verder naar Sea lion Island, waar zeeleeuwen en bont zeeleeuwen liggen. 

Onderweg vliegen chilean skua’s ( chileense grote jagers)

en flightless steamerducks (reuzen booteenden) voorbij.

Varen langs “les Eclaires”lighthouse, gebouwd in 1919 en het symbool van de stad Ushuaia. Op de terugweg leggen we aan bij Bridges Island waar we aan land gaan. Tijdens de wandeling zien we archeologische overblijfselen van de Yamanas, de mensen die hier naakt leefden en de kou trotseerden door zich in te smeren met zeelleeuwenvet. Ze leefden van de visvangst en de jacht op zeeleeuwen.Ondertussen is het flink gaan stormen en begint het te regenen. Als we na vier uur aan wal komen regent het heel hard. Omdat de weersvooruitzichten de komende dagen slecht zijn besluiten we door te rijden en helaas Nacional ParqueTierra Fuego over te slaan. Onderweg in de bergen worden we getrakteerd op natte sneeuwbuien. Daarna klaart het op en later komt de zon weer tevoorschijn. Bij de vuilnisbelt zien we striated caracara’s ( falkland caracara’s). De grens overschrijden gaat heel snel. We overnachten bij de Hosteria in San Sebastian.

Donderdag 24 oktober:

Gaan de gravelweg verder naar Provenir. Na 43 km. nemen we de afslag naar links richting Onaisin, waar we konings pinguins hopen te zien. We moeten de storm trotseren en een heel stuk over het strand ploeteren maar we zien een groepje van tien king penguin (konings pinguins)!! We kunnen ze tot op vijf meter benaderen.

Dat is echt kikken!! Als we terug lopen zien we tao banded plovers ( drie teen strandlopers). Gaan weer verder. Het laatste stuk gaat langs de zee en is beter en mooier. In Povenir horen dat er vandaag geen boot meer afvaart, maar morgen om twee uur! Zoeken een restaurant en genieten van de kingkrab. Een heerlijke salade met heel veel krab! Overnachten op het strand. Daar zitten artic skua’s( subantarctische grote jagers en olrog gulls (ollrog meeuwen).

Donderdag 25 oktober:

Nicole is jarig!! Skypen in het museum. Horen dat Thom een nachtje in het ziekenhuis heeft doorgebracht wegens buikklachten. Konden niets vinden. Gaat nu wel weer beter gelukkig. Is wel even schrikken. Gaan naar de haven en varen om twee uur naar Punta Arena. Het stormt nog steeds erg. Zien onderweg een black-browed albatross ( wenkbrauw albatros)

Als we bij de auto komen zien we dat hij helemaal onder het zout zit. In de stad brengen we eerst de was weg.We gaan op de boulevard staan.

Vrijdag 26 oktober:

Rijden eerst naar de wasserette om de auto te laten wassen.

Rijden dan naar het zuiden tot bij Fuerte Bulnes.Bij de poort moeten we entree betalen en mogen we er in. We rijden door een mooi berglandschap. Komen uit bij het fort, gesticht door Juan Williams in 1854 die daar zat met een bemanning van 22 man.

Dit is tevens het einde van het Amerikaanse continent. Het is er erg koud en het begint nu flink te sneeuwen. Rijden weer terug en zien een dark-faced ground tyrant (masker grondtiran) en nemen de weg naar San Juan. Zien daar drie soorten ganzen: de rudy-headed, de upland en de ashy headed goose (roodkop, magelhean, grijskopgans).

Ondertussen sneeuwt het zo hard dat alles helemaal wit is. Omdat we ook nog een omleiding moeten nemen door de modder besluiten we niet verder te gaan maar terug te keren. Rijden de stad door en via de Avenida Independencia komen we bij het Reserva Nacional Magallanes. We lopen even een rondje en vragen of we soms in het park kunnen overnachten. Dat wordt toegestaan en we vinden een geweldige plek in het bos. Het sneeuwt af en toe nog.

Zaterdag  27 oktober:

Na een rustige nacht lopen we eerst een trail, maar zien niets bijzonders. Rijden terug naar Punta Arena en gaan op weg naar Puerto Natales. Het waait zo hard dat Cock het stuur goed vast moet houden om de camper op de weg te houden. In Puerto Natales is de toeristeninfo dicht en verder is het uitgestorven. Dus gaan we maar weer verder. Op naar Cerro Castillo. Het regent ondertussen en het stormt nog steeds. We vinden een mooi plekje bij Laguna Fiquero. Op het meer zit een paartje great grebes ( reuzen futen),

flightless steamerducks ( reuzen booteenden) en black-necked swans ( zwarthals zwanen). ’s Avonds regent het dat het giet!

Zondag 28 oktober:

Rijden naar Torres del Pain. Nog steeds stormt het! Bij het eerste meer worden we verrast door twee condors die heel laag over komen vliegen.We rijden wel 100km.gravel, soms goed te doen, soms heel slecht! Onderweg grote groepen lama’s en struisvogels.

Genieten van de geweldige sneeuwbergen met gletchers en de azuurblauwe meren. Vinden een mooi plekje op de camping bij Laguna Pehoe. Zien daar austral parakeets ( patagonische parkieten)   , grey-hooded sierra finches (grijskop sierra finches) en tufted tit tyrant (meestiran) en de shiny cowbird (glans koevogel).

Maandag 29 oktober:

Rijden het park uit , genieten nog van de prachtige sneeuwtoppen.

Zien onderweg veel condors in de lucht. Bij de rivier doen drie condors zich te goed aan een schapenkarkas.Nu kunnen we goed zien hoe gigantisch groot ze zijn, zeker als een southern crested caracara zich bij hen voegt .

Gaan de grens over en rijden een stuk over gravel. Bij Cancha Carrera wordt het weer asfalt tot Tapi Aike, waar we dom genoeg de korte route nemen en 65 km. over een keienweg moeten. Het is de slechtste weg die we tot nu toe hebben gehad. Alles trilt en schudt! Cock slaat een kruis als we weer op het asfalt komen. Rijden verder via de 5 een schitterende weg langs een glooiend landschap.Komen in El Calafate aan bij camping El Ovejero. De zwitsers staan hier ook en ’s avonds drinken we samen een wijntje en wisselen we gegevens uit.

Dinsdag 30 oktober:

Houden vandaag een rustdag.

Woensdag 31 oktober:

Gaan vanochtend en vanmiddag nog een keer naar Laguna Nimez Nature Reserve. Een uniek wetland met veel patagonische vogels en planten. Je kunt er helemaal omheen lopen en er zijn drie kijkhutten.Er zaten veel ibissen samen met kiekendieven

en kuif caracara’s in het riet te broeden. Die konden we dus rustig bekijken. We hebben gezien: plumbeous rail

(loodgrijze ral),andean ruddy duck ( rosse stekelstaart), chilean flamingo ( chileense flamingo), black faced ibis (zwartkop ibis), cinereus harrier (grijze kiekendief), white-winged coot(witvleugel koet), red- gartered coot (roodband koet), yellow billed pintail (zuid amerikaanse pijlstaart), speckled teal( chileense taling), austral canastero (vuurland canastero), spectacled tyrant (bril tiran),

bar-winged cinclodes (bandvleugel wipstaart), longtailed meadowlark (grote weide spreeuw), patagonian mockingbird (patagonische spotlijster), southern lapwing(chileense kievit) en crested caracara ( kuif caracara).Jammer van de koude wind, maar we hebben genoten.

Donderdag 1 november:

Vandaag is Thom jarig. Hij wordt al vijf jaar ! Vanochtend worden we wakker van de regen. Gelukkig duurt het buitje niet lang en is het de rest van de dag droog. Wel waait het weer heel hard en is de wind erg koud. We wandelen door het dorp en doen wat boodschappen. De website is opnieuw opgezet, nadat Cock per ongeluk alles gewist had. Was wel even afzien.

Vrijdag 2 november:

Rijden naar het Glacier N.P. Een schitterende weg langs het Lago Argentina. Onderweg zien we struiken met rode bloemen, de chilean fire-bush. We gaan eerst naar de puerto om met de boot naar de Merito Moreno Glacier te gaan. We hebben pech met het weer. Hoe dichter we bij het park komen hoe meer bewolking. En als we op de boot zijn regent het ook nog. Maar de gletcher is schitterend!

Het ijs is azuurblauw. De voorkant is vijf kilometer lang en steekt 60 meter boven het water uit. Steeds vallen er stukken ijs naar beneden met veel lawaai. Na de boottocht gaan we naar het parkeerterrein en nemen de gratis shuttle naar het begin van de wandelweg langs de gletcher.

Je kunt nu heel dicht bij de gletcher langslopen. De zon komt te voorschijn en het licht maakt het onwaarschijnlijk mooi. Op elke hoek is het genieten geblazen.

Op de terugweg rijden we in Calafate langs de boulevard en zien daar heel veel flamingo’s, ganzen, eenden en zwarthals zwanen met jongen. We gaan weer naar camping El Ovejero.

Zaterdag 3 november:

Het regent als we wakker worden. Toch besluiten we op pad te gaan. Cock heeft een verkoudheid opgelopen en daarom eerst naar de apotheek. Met een hoestdrankje en vaporub vertrekken we. Het eerste gedeelte is een prima asfaltweg. Na parador La Leona begint de “ripio” of dirtroad of gravelweg nr. 40!! Het eerste stuk is slecht met veel keien. Daarna wordt het af en toe beter. Het frustrerende is dat naast de gravelweg een fantastische nieuwe asfaltweg ligt waar je nog niet op mag. We zien onderweg groepen lama’s en een paar struisvogels, soms met jongen.

We komen op het hele stuk maar twee auto’s tegen, verder alleen vrachtwagens. We rijden langs het Lago Viedma, een schitterend blauw meer. Jammer dat het weer zo hard waait. Je voelt dat de camper soms gewoon wordt weggeduwd. Langzamerhand is alles binnen bedekt met een laagje zand. Cock laat zien dat hij zelfs voor zo’n weg als deze met zo’n harde wind zijn hand niet omdraait. Hij stuurt de camper door zand , keien en stenen. Ik doe hem dat niet na! We gaan naar de Estancia Angostura waar we kunnen overnachten. We hebben stroom en de douches zijn heerlijk!

Zondag 4 november:

Hebben, ondanks het plekje uit de wind, toch veel last van een schuddende camper. De wind blijft hard en meedogenloos. Vertrekken op tijd en het eerste stuk gravel tot aan Estancia Verde is goed te rijden. Als we weer de Ruta 40 oprijden krijgen we een slecht stuk van ongeveer 10 km. En dan.. glijden we het asfalt op! Wat een verademing. We gaan fluitend verder over een afstand van wel 50 km. De vergezichten zijn weer onwijs mooi. En dan.. , alweer gravel! Een heel slecht stuk met keien en stenen. Op en naast de weg vliegen steeds pleviertjes op. Ze zijn moeilijk te zien, maar uiteindelijk lukt het toch. Het zijn collared plovers (kraagplevieren).Tot 88 km. vóór Perito Moreno, waar we weer blij worden op een splinternieuwe asfaltweg. Onderweg ziet Cock een gordeldier.

We rijden tot Merito Moreno en zoeken daar een camping. Er zijn er drie en alledrie dicht!! We mogen bij Ranch-Mar toch staan. Niet veel bijzonders, maar beter dan niks. Een plekje uit de wind, heerlijk!

Maandag 5 november:

Wat een verademing: de wind is gaan liggen! Rijden Perito Moreno uit richting Los Antiguos. Een mooie rit langs het Lago Buenos Aires. De bermen staan vol gele bloemen. We gaan de grens over naar Chili via Chile Chico. De Chileense douane is weer op strooptocht en pakt de kaas en de salami af. Gelukkig had ik verder alles verstopt! Pinnen chileens geld en rijden de Carretera Austral op,de Ruta 265 . Een schitterende weg door de bergen. Jammer dat de weg steeds slechter wordt en de gaten eveneens toenemen.

Tot overmaat gaat het ook nog flink regenen. De weg wordt glad en we willen geen risico nemen en keren om! We balen er alle twee van en besluiten dan ook maar helemaal terug te keren naar Argentinië. De mannen van de douane zijn verbaasd ons nu al terug te zien. Nu horen we ook dat de weg volgende maand pas weer opgeknapt gaat worden. Wij zijn dus weer eens te vroeg! Hebben we vaker last van. Gaan naar de camping in Los Antiguos.

Dinsdag 6 november:

Het heeft de hele nacht geregend. Ook bij ons vertrek regent het nog steeds. We rijden terug naar Perito Moreno en gaan hier 20 km verderop de route 40 weer op. Het eerste stuk is fantastisch asfalt maar als we beginnen te denken dat dit zo zal blijven doemt de gravel weer op. Elke keer denken we dat we de slechte wegen wel gehad zullen hebben, maar helaas het kan dus nog elke keer slechter. Na een vermoeiend stuk van 55 km gravel arriveren we in Rio Mayo.

Hier begint een stuk van 50 km met veel gaten aan de zijkanten. Als je in het midden van de weg gaat rijden heb je hier niet zoveel last van. En de gaten die in het midden zitten vallen precies tussen de wielen. Onderweg is niet veel bijzonders te zien en het landschap is saai. Het weer is weer opgeknapt alleen is de wind weer verschrikkelijk hard! Zien een paar gordeldieren. Om 16.00 uur arriveren we in het plaatsje Gobernador Costa waar we de plaatselijke municipal opzoeken. Stelt weer eens helemaal niets voor, maar gelukkig hebben we zelf alles aan boord.

Woensdag 7 november:

Vervolgen de Ruta 40, die eerst nog veel gaten vertoont, maar langzamerhand beter wordt. Onderweg zien we veel Brown-headed gulls ( bruinkop meeuwen), chilean flamingo’s (chileense flamingo’s), white-winged coot (witvleugel koet). Hoe verder we komen hoe groener het wordt. In Esquel doen we boodschappen en gaan we naar de toeristeninfo. We worden daar erg vriendelijk te woord gestaan. Esquel ziet er gezellig uit met veel aardige winkels. Wel erg toeristisch.We rijden naar het Parque Nacional Les Alerces.

Hier bloeien de lupines en de brem uitbundig. Een schitterend gezicht. Ook zien we witte alpenbloemen die we niet kunnen benoemen. De weg slingert omhoog. Het lijkt wel of we in Oostenrijk zitten! We vinden een schitterend plekje aan een rivier.

De zon schijnt en we kunnen eindelijk weer de stoelen te voorschijn halen. We zien black-chinned siskin (zwartkin sijs), fire-eyed diucon ( vuuroog monjita) en checkered woodpecker ( streepstaart specht). Er vliegt een andean condor over. Aan de overkant van de rivier zitten vier chilean pigeons(chileense duiven).

Donderdag 8 november:

Het heeft vannacht geregend en er staan overal plassen. Gaan eerst naar Puerto Limonao, een kleine haven waar de boten vertrekken voor de excursie naar de Alerceboom. Helaas is het nog te vroeg en vaart er geen boot. Lopen een stuk en zien orchideën bloeien.

We zien een dark-bellied cinclodes (grijsbuik wipstaart)en een paar ashy headed goose (grijskop gans). Rijden richting Portada Norte. De weg is redelijk, ze zijn overal aan het werk. Komen langs veel campings en mooie plekken. Als we lunchen zien we een gray elaenia (grijze elaenia). Bij Rio Arrayanes willen we gaan overnachten en rijden de steile berghelling af. Als we beneden aankomen krijgen we te horen dat het gesloten is. Dit ondanks het bordje: abierto! Wat volgens ons echt open betekent. Dan de berg weer op. Cock stuurt de auto vakkundig omhoog. We zijn blij als we boven zijn. Bij Lago Verde is de ingang heel nauw en na de vorige ervaring doen we dit maar niet. Weer verder! Bij Lago Rivadavia vinden we een camping, maar die vragen de hoofdprijs zonder stroom! Uiteindelijk zijn we het park uit en hebben we nog steeds geen plekje gevonden. Ondertussen is de weg steeds slechter geworden en balen we langzamerhand van het gravel.

Zien een paar californian quails. Komen in Cholila aan en vinden een camping bij een duitser. Is ook niet geweldig, maar we zijn het zat en al gauw tevreden.