Vrijdag 9 november:

Gaan weer via de Ruta 40 naar Lago Puelo. Hier is een Parque Nacional. We mogen naast de camping gaan staan. Die is nog dicht tot 1 december! Wandelen naar de botanische tuin, maar die verdient die naam echt niet! Er staat niets bijzonders en we zien geen enkele vogel. We relaxen in het zonnetje dat uitbundig schijnt.

Zaterdag 10 november:

Gaan via de Ruta 40 naar El Bolson en verder naar San Carlos de Barlioche. De weg erheen is geweldig mooi met bloeiende brem en lupines. Op de voorgrond blauwe meren en op de achtergrond sneeuwbergen.

 

Het is Oostenrijk in het groot! We hebben prachtig weer, de zon schijnt en het is lekker warm. Na San Carlos de Barlioche slaan we linksaf de 231 op richting grens. Als een vrachtwagen ons passeert horen we opeens een tik en zit er een grote ster in de voorruit! Rijden we 9000 km. en heel wat stukken gravel en dan gebeurt dit op asfalt!! Balen! We stoppen in Villa de Angostura en vinden een plaatsje op camping Unquehue. Een prima camping!

Zondag 11 november:

Besluiten om nog een dag langer op deze camping te blijven. Houden vandaag een was- en schoonmaakdag. Het is mooi weer vandaag en prima om de was buiten op te hangen. “s Middags is de camper aan de beurt. Hij knapt er aardig van op. Maar de vraag blijft voor hoe lang? Gaan morgen voor een tijdje naar Chili. Het volgende gedeelte van Argentinië is niet erg interessant om te vogelen.

Maandag 12 november:

Op de weg naar de grens was het stof van de vulkaanuitbarsting van twee jaar geleden nog duidelijk te zien. Naast de weg liggen bergen grijs stof

 

 En ja hoor, de camper is van buiten en van binnen weer grijs!! Bij de grens zijn ze weer erg streng, maar we hebben er op gerekend. Na de grensovergang rijden we tot aan de sneeuwgrens. En dat bij een zonnetje! Schitterend! We rijden het Parque Nacional Pyehue in. De parkwachter vertelt ons dat we naar het skigebied kunnen rijden en langs twee meren komen. Dat gaan we doen. Maar als we onderweg zijn constateren we, voor de zoveelste keer, dat de weg wel heel erg smal is en erg steil. Als we twee keer een auto tegen komen wordt het echt billenknijpen. Op de meren is niets te zien. Als we op een plekje in het bos lunchen zien we niets, maar horen wel de black throated huet-huet (bruinkeel turco)en de chucao tapaculo (roodkeel tapaculo). Dat is een meevaller! Na een aantal uren gaan we maar weer terug en komen zonder tegenligger beneden. Hé, hé! We rijden door naar Entre Lagos, een schitterende weg met veel vuurbloembomen, fuchsiastruiken en grote varens. Nemen de korte route naar Ensenada, maar vinden geen camping. Ondertussen rijden we wel weer ongewild veel kilometers over gravel!

 

Uiteindelijk vinden we een schitterende plek aan het Lago Llanquihue met uitkijk op de vulkaan Osorno die helemaal met sneeuw bedekt is.

Dinsdag 13 november:

Rijden richting Puerto Varas door het Parque Nacional P. Rosales. Een schitterend landschap vooral met zicht op de drie vulkanen. In Puerto Montt vinden we een garage die de ster in de voorruit repareert. We worden keurig geholpen. Vervolgen onze weg naar Pargua waar we de ferry nemen naar het eiland Chiloë. Op de boot zien we pelikanen,

 

een paar magelhaen pinguins en een sooty shearwater (grauwe pijlstormvogel. Als we aan de overkant zijn zien we een tiental zwarthals zwanen. Rijden naar Ancud en gaan op de camping Arena Gruesa staan met een fantastisch uitzicht op het Kanaal van Chacao.

 

We zien daar de rufous tailed plantcutter(roodstaart zaagvink).Zitten tot laat buiten en genieten van het schitterende weer.

Woensdag 14 november:

Als de mist is opgetrokken vertrekken we naar de Monumento Natural Pingüeros de Pinihuil. Na Lechuega gaan we de gravelweg op en bijna op het einde van deze redelijk goede weg moeten we een omleiding volgen die heel lang, ontzettend steil en smal is! Uiteindelijk rijden we zo het strand op. Nog net op tijd zien we boven op de heuvel een parkeerplekje en zetten daar de camper neer. Lopen naar beneden en kunnen daar een boottoer boeken. Na een kwartier vertrekken we met een duitse gids.

 

We varen naar drie eilanden voor de kust en zien magelhaen pinguins en bijna niet te onderscheiden ook enkele humboldt pinguins. Het verschil zit in de strepen in de hals. Verder vier soorten aalscholvers, zwarte scholeksters en reuzen booteenden. Nieuw voor ons de kelp goose (kelp ganzen).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In het water zien we wel zes kustotters. Jammer dat de boot erg heen en weer ging. Foto’s maken was heel moeilijk. Maar het was de moeite waard.

Billenknijpend weer dezelfde weg terug. Onderweg vliegen er veel zwarte gieren in de lucht. Rijden via Castro naar Chonchi, waar het Parque Nacional Chiloé zich bevindt. Jammergenoeg lopen weer eens tegen dezelfde problemen op als zo vaak: de ingang is te laag of te smal, of het terrein is te zanderig of te veel kuilen. We vinden een plekje in de tuin van een huis. Hebben er geen faciliteiten, maar ja we staan. Lopen tegen de avond wat rond en zien enkele plumbious rails (loodgrijze ral).

Donderdag 15 november:

Het is weer heel mistig en het miezert. We gaan eerst een trail: de sendero El Tepual lopen in het park. Gelukkig is het wel weer droog. Het is een schitterende pad door een gloomy forest ( een kustbos) opgebouwd uit boomstammetjes, takken en loopbruggen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Er groeien veel grote en hele kleine varens, bamboe en veel mossen. Jammer dat de zon niet schijnt, maar het weer eens genieten. Als we naar de camper lopen horen we veel parkieten. Na observatie blijken het slender billed parakeets (langsnavel parkieten) te zijn.

 

We rijden weer terug naar Chonchi en vandaar naar Queilen een plaatsje aan het einde van het schiereiland. We vinden een plekje aan het strand met aan de ene kant uitzicht over de besneeuwde toppen van de Andes en aan de andere kant de haven. ’s Middags komen bootjes met zeewier dat uitgespreid wordt op het strand en na een paar uur drogen in zakken wordt afgevoerd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op het water zijn mosselbanken en zalmkwekerijen. We genieten tot laat van de ondergaande zon. Ook de politie komt ons nog even goede avond wensen.

Vrijdag 16 november:

Na een zeer onstuimige nacht, waarin de camper behoorlijk stond te schudden, staan we op met een heerlijk zonnetje en is de wind weer gaan liggen. Gaan via Castro waar we de pech hebben dat het onwijs druk is en we geen plekje kunnen vinden om te parkeren naar Dalcahue. Daar nemen we de ferry naar het eiland Islas Quincha. We bezoeken eerst de oudste kerk van het eiland in Achao uit 1740.

Er zijn 160 kerken op het eiland Chiloé, waarvan 16 op de werelderfgoedlijst. De kerk wordt net gesloten en dus rijden we verder naar de volgende kerk in Quinchao. Deze is de grootste. Jammergenoeg is deze echt dicht! We gaan op het strand staan tegenover een school. Een erg mooie plek waar we weer heerlijk buiten kunnen zitten. Voor ons enkele pelikanen, een nachtreiger en zelfs zes zilver futen, waarvan één paartje aan het baltsen is. Een fantastisch gezicht!

Zaterdag 17 november:

We staan te wachten bij het plein van de kerk in Achao. De kerk gaat pas om elf uur open. Gelukkig kunnen we hier internetten en skypen. Tegen half twaalf komt iemand de kerk open maken en kunnen we erin. Gelukkig doen ze niet moeilijk i.v.m. het fotografeerverbod.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het is een mooie kerk met dikke houten pilaren en een schitterend plafond. Rijden door naar Curaco de Velez met een mooi plein. het graf van Galvarino Riveros Cardenes en een interessante kerk. Nemen de ferry en vervolgen onze weg naar Chacao waar we eerst zwarthals zwanen fotograferen en dan de ferry nemen naar de overkant. Na Pargue slaan we linksaf naar Maullin. een plaats aan een mooie delta. Maar geen camping of plek waar we kunnen staan. Dan maar naar Carelmapu ,een plaats 17 km. terug. Daar vinden we een plek bij de haven.

Zondag 18 november:

Na een rumoerige nacht met late jeugd en al vroeg veel lawaai makende ibissen in de boom boven ons gaan we richting Frutillar, een Duits georiënteerd dorp aan het Lago Llanquihue met een camping. Dus wij daar heen en… de camping is er niet meer!! Daar worden we toch wel een beetje moedeloos van en besluiten dan maar de péage te pakken naar Valdivia. Daar steken we over naar het eiland Teja. We komen een paar campings tegen, maar de weg ernaar toe te steil naar beneden of naar boven!! Gaan uiteindelijk terug naar de stad en vinden een plek aan de boulevard. Daar zien we hoe de zeeleeuwen,

 

voldaan van de gevoerde vis, liggen te rusten op de vlotten. Wat een beesten! Ook komen de roodkop en zwarte gieren zich te goed doen aan de restjes.

 

In de camper snel internet, dus werk aan de winkel!

Maandag 19 november:

Gaan eerst naar de Mercado Fluvial waar we fruit en kaas kopen.

 

Vragen informatie bij de toeristenkiosk en krijgen enkele kaarten. Ook vragen we het adres van de Clinica Almania waar we een injectie tegen gele koorts willen halen. Dat gaat prima en na een uurtje is alles gefikst. Nu kunnen we tenminste naar de watervallen in Iguazu gaan. Gaan naar San José de la Mariquina en vervolgens verder naar Mehuin. Weer langs een gesloten camping! In Quele moet nog een camping zijn, maar niet dus. Dan maar weer door. De route gaat langs Grote Oceaan en is adembenemend mooi.

 

Opeens zien we een bordje: camping!! We stoppen en worden met een zoen allerhartelijkst ontvangen. Kunnen in de tuin staan met stroom en gelukkig een douche! Alles wordt weer opgeladen dan kunnen we er weer een tijdje tegen.

 

 

Dinsdag 20 november:

Na ontvangst van een gehaakt mandje nemen we afscheid van deze aardige mensen. Rijden eerst langs de rivier. Het is een schitterend gebied met veel water. We zien veel rallen die van het ene struikje naar het andere rennen. Verder grote en kleine zilverreigers. Langs de berm grote irissen. Via Neuvo Tolten en Theodoro Schmidt naar Freire. Onderweg zien we een chilean flicker ( chileense grondspecht)

 

en een yellow-winged blackbird (geelboeg troepial). Daarna nemen we de grote weg naar Temuco en verder naar Victoria. Slaan daar af richting Curacautin en na 24 km. vinden we een camping. Het blijkt een schitterende plek in een bos te zijn waar we aan de rivier kunnen staan.Er is ook stroom. Dit is geweldig! We genieten van de omgeving en de vogels: andean tapaculo (andes tapaculo) , chucao tapaculo (roodkeel tapaculo),thorn-tailed rayadito (doornstaart rayadito) en een paar californian quails ( californische kwartel) kwamen erg dichtbij.

Woensdag 21 november:

Blijven nog een dag hier. Cock wil proberen of hij de andes tapaculo kan fotograferen. Jammergenoeg komen er steeds meer wolken en gaat het ook nog een beetje regenen. Toch lukt het hem om een paar goede plaatjes te schieten. De andes tapaculo is een bijzonder druk vogeltje dat hipt van de ene steen naar de andere. Zelfs met de verrekijker valt het niet mee om hem goed in beeld te krijgen.

 

Als Cock bij de rivier zit valt zijn oog op een paartje thorn-tailed rayadito’s (doornstaart rayadito). Ook die kan hij met veel geduld vastleggen. Naast de camper lopen een aantal crested californian quails (californische kuifkwartels).

 

Het blijft een fascinerend gezicht die beestjes snel heen en weer te zien schieten, Jammer dat ze zo schuw zijn. ’s Avonds maken we een vuurtje en genieten we van het geknisper van het hout.

Donderdag 22 november:

Gaan op tijd weg om via Traiguén naar Angol te rijden en daar het Parque National Nahuelbuta te bezoeken. Na Angol begint meteen de gravelweg van 37 km. Eerst nog glad en breed maar de weg wordt steeds hobbeliger en smaller. Ondertussen klimmen we steeds hoger en hoger. De bochten worden steiler en liggen vol stenen. Langzamerhand vragen we ons af waarom we weer zo’n weg rijden. Als de weg op een karrenspoor gaat lijken en Cock in zijn eerste versnelling amper naar boven komt willen we wel omdraaien, maar dat kan niet meer. Eindelijk zien we een kantoortje en kopen we toch maar een kaartje voor het park en de camping. Nog maar zes km!! Maar dit pad is nog erger als een karrenspoor, smal met geulen en grote stenen. We kunnen geen kant op! Bij de camping aangekomen blijkt dat we er met de camper niet kunnen staan! Nu weten we het zeker: we draaien om en gaan terug!! De terugweg gaat zonder problemen en we rijden door tot voorbij Los Angeles waar we een camping vinden bij Salta del Laga.

Vrijdag 23 november:

Volgens de Lonely Planet is het volgende park gemakkelijk bereikbaar, dus we gaan het proberen. Nemen de tolweg tot Talca en via San Clemente naar Vilches. Daar begint de gravelweg naar het Parque Nacional Altos de Lircay. De weg is redelijk met soms een klein stuk dat slecht is. Maar we gaan er voor! Als we bij de ingang komen moeten we door een hek en komt een ranger naar ons toe en zegt: Volgt u mij maar! Wij achter hem aan en na een paar honderd meter moeten we een steile berg op en besluiten we dat ik eerst ga kijken. Gelukkig maar, want daar waren we niet zonder problemen op gekomen. We draaien, hier kon dat gelukkig!! en rijden hevig teleurgesteld dezelfde weg terug. Alweer een fikse tegenvaller. Op de terugweg vinden we een plekje op camping Los Aromos, waar we aan de rivier kunnen bijkomen en alles nog eens overdenken.

Zaterdag 24 november:

Rijden via de tolweg naar Isla de Maipo en gaan op camping Laguna del Maipo staan. Het is er druk met dagjesmensen. De eigenaar van de camping Enrique onthaalt ons met een lekker koud biertje.

Zondag 25 november:

Vandaag gaan we een bezoek brengen aan Santiago. We nemen de bus van half tien en na vijftig minuten zijn we op Estacion Central. Nemen de metro naar Plaza de Armas, een mooi plein met bloeiende bomen met paarse bloemen. Er staat een standbeeld van Simon Bolivar . We drinken koffie op een terrasje. Lopen een wandelroute van de Lonely Planet . Eerst langs de Mercado Central waar we vis eten.

 

Een mooi gebouw waar vis en groente wordt verkocht. Lopen de Cathedrall binnen waar een dienst aan de gang is. Langs Correos, de Tribunales de Justicia, Plaza de la Constitucion,

 

het Palacio de la Moneda , de Boblioteca Nacional en bij Plaza Italia

 

lopen we naar de Cerro San Cristobal waar we met een busje omhoog gaan lopend naar beneden. Jammer dat we niet met de kabelbaan kunnen, helaas is die dicht.

 

Ondertussen is het etenstijd en we duiken een een eettentje in. We nemen de metro naar het busstation en zijn blij als we in de bus zitten. Onze voeten branden! Enrique nodigt ons ’s avonds uit voor een rondleiding door Isla de Maipo. Hij haalt eerst zijn achttienjarige dochter op die goed engels spreekt . Het is een hele hartelijke meid. Samen drinken we wat bij een gezellig cafeetje. Bij het gedag zeggen worden we geknuffeld en worden kaartjes uitgewisseld. Krijgen ook nog twee flessen wijn als compensatie voor de koude douches .De foto’s zijn helaas op mijn gestolen fototoestel blijven zitten! Ontdekten we pas op de camping!!

Maandag 26 noember:

Vandaag is Beau jarig. Hij wordt al acht jaar! Een hele vent. Wij gaan naar de 78 richting San Antonio. Bij Leyda slaan we af naar Tejas Verdes om naar een meer te gaan. We zien er aalscholvers, zwanen en black headed duck (koekoekseend). Rijden verder naar Carthagena waar we de Laguna de Carthagena. Daar zien we lake ducks ( argentijnse stekelstaarten)

 

met jongen, red shovelers ( slobeenden),andean ruddy ducks (rosse stekelstaart), black necked (zwarthals) en coscoroba swans (coscoroba zwanen), kleine en grote zilverreigers, spot-flanked gallinule( zwartkop waterhoen),

steltkluten, en een eiland vol regenwulpen. Lopen naar het strand waar peruvian pelicans(peruaanse pelikanen en peruvian booby’s (peruaanse genten) het water induiken om te vissen. Een grandioos gezicht!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dinsdag 27 november:

We hebben weer schitterend weer. We komen bij een mooie camping en dus moeten we weer wassen! Verder wat opruimen en heerlijk van de zon genieten. “s Middags lekker lui bij het zwembad. Dit is genieten! Gelukkig koelt het ’s avonds nog af. Zien nog een mooie hagedis op de camping.

 

Maken er dus een echte rustdag van.

 

Woensdag 28 november:

Rijden naar Olmué, naar het Parque Nacional La Campala. We kunnen het niet laten om het weer te proberen. Tot anderhalve kilometer vóór het park inderdaad asfalt en dan een kleine twee kilometer de berg op. Is te doen! Mogen bij het kantoor van de ranger staan. Jammergenoeg zit het weer tegen. Het is bewolkt en de temperatuur scheelt wel vijftien graden met gisteren. Maar we hopen dat het vanmiddag beter wordt. We staan nauwelijks of we worden verrast door het zien van de eerste giant hummingbird. Wat een kolossaal grote kolibrie! Later komt een vos voorbij wandelen. ’s Middags lopen we een trail en zien veel bijzondere bloemen, maar geen vogels. ’s Avonds lopen we weer een andere trail en zien een short-eared owl en op het pad een vogelspin. Jeetje wat een joekel! Dat is wel even schrikken, maar ook fantastisch om te zien. Natuurlijk hebben we geen camera bij ons!

 

 

 

Donderdag 29 november:

Rijden met een bewolkte lucht het park uit. We gaan naar de kust. Daar knapt het weer langzaam op. Bij San Pedro zien we de vissers bezig de netten leeg te halen met merluza. Het afval is voor de pelikanen die er met tientallen op zitten te wachten.

 

Ook inca sterns en meeuwen pikken een hapje mee.

 

Het blijft een fascinerend gezicht om de logge pelikanen over het water te zien scheren. Even verderop duiken peruaanse genten en rotsaalscholvers naar vis. Er is hier genoeg voor iedereen. We rijden naar Quintero en gaan naar de kapper. Voor acht euro zijn we alle twee weer lekker kort. De bermen en weiden onderweg zijn schitterend met gele, paarse en oranje bloemen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gaan richting Zapallar om naar camping La Laguna de Zapallar te gaan door de weg richting Catapilco te nemen. Een mooie ruime camping. We genieten van de zon en de vogels op het terrein. We zien de reuze kolibrie op de bloemen zitten. Een paartje dot-fronted woodpecker (vlekkap specht) is heel druk met elkaar. small-billed elaenia (smalsnavel elaenia), diuca vinken zijn ook van de partij. Verder heel veel soorten bloemen, een lust voor het oog.

Vrijdag 30 november:

Het is bewolkt. We rijden naar La Laguna, een klein dorp aan de zee. Doen boodschappen en rijden naar de boulevard. Daar zwemmen heel veel meerkoeten. Ze zitten erg dichtbij. Ze worden vast gevoerd. Bij het volgende dorp zien we op de rotsen zwarte scholeksters,een kwak,

 

wulpen en overvliegende pelikanen. Rijden weer terug en gaan bij het dorp Cachagua op zoek naar het Monumento Natural Isla Cachagua. We rijden door een villawijk, met riante huizen, naar beneden en zien een witte rots. We zetten de camper neer en lopen de trappen af. Een stukje over het strand en via een aangelegd pad over de rotsen kunnen we dichbij het eiland komen.

 

Er zitten honderden pelikanen en evenveel aalscholvers. Tevens ook de broedplaats van de humboldt pinguins waar we er maar een stuk of tien van zien. Een schitterend stukje beschermd natuurgebied waar de toeschouwers op een afstandje van kunnen genieten. Rijden naar Catapilco en genieten onderweg van de werkelijk prachtige bermen. De kleuren geel, paars, wit en oranje zijn uitbundig aanwezig. Gaan weer terug naar de camping om nog een nacht te blijven.

Zaterdag 1 december:

Rijden langs de kust en stoppen nog een keer bij het Monumento Natural Isla Cachagua. Er zitten nu wel meer humboldt pinguins, maar ze zitten net zo ver weg als gisteren. Rijden verder naar Papudo, een leuk vissersdorpje waar natuurlijk het strand weer vol staat met wachtende pelikanen.

 

Volgen de boulevard en genieten van de zee. Rijden naar de Ruta 5 en zien langs de kust heel veel schitterende bungalows. Hier hebben de rijken der aarde hun stulpjes laten bouwen met uitzicht op de oceaan. Bij Los Molles stoppen we nog een keer en eten op het strand heerlijke empanades met verse jus. Bij Pichidangui moet een camping zijn en daarnaar gaan we op zoek.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maar die is natuurlijk niet te vinden. Een alternatief vinden we aan het strand. een ruime camping met mooie plaatsen. We lopen naar het strand en zien een grijze meeuw die we niet thuis kunnen brengen. Op de camping lopen veel white-winged doves ( witvleugel duiven) rond. Er bloeit mimosa.

Zondag 2 december:

Blijven nog een dag hier. We lopen naar het dorp om brood te kopen. Zien daar de groep scholieren op de kade staan die ook op onze camping verblijven. Ze worden met, een boot naar een van de eilanden die voor de kust liggen, gebracht. Een van de begeleiders vraagt of we ook mee willen. Nou dat lijkt ons wel wat. Op het eiland zitten acht humboldt pinguins, die je alleen te zien krijgt vanuit de boot.

 

Verder zitten er snowy egret (witte zilverreigers),

 

cattle egrets (koereigers) en neotropic cormorants(aalscholver) die in de cactussen hun nesten hebben gebouwd.

 

Een schitterend gezicht, sommige nesten met eieren en anderen met jongen. Ook de kelp meeuwen hebben eieren en jongen.

 

Ze hebben het zwaar te verduren met zoveel toeschouwers. Als we over het strand terug lopen ligt er een gouden gloed over het zand. Blijkt dat dat komt door de aanwezigheid van mineralen. Op de camping genieten we nog van het mooie weer.

Maandag 3 december:

Gaan weer een stukje verder langs de kust richting Los Vilos. Een leuk klein vissersplaatsje met een mooie boulevard en veel visrestaurantjes. We rijden naar het Santuario de la Naturaleza Laguna Conchali. Even buiten het dorp richting La Serena aan de ruta 5 bij de benzinepomp Copec linksaf. Er is een schitterende parkeerplaats waar we blijven staan om te overnachten daar het park waar we morgen heen willen vandaag dicht is. Er is een mooi aangelegd looppad door het wetland.

 

Er zitten aalscholvers, skimmers, strandlopers, kelpmeeuwen, meerkoeten en een beverrat. Lopen het pad af tot aan het strand waar de golven héél hoog zijn. Er zit een white-tailed kite (amerikaanse grijze wouw) in de boom. Cock ziet een giant hummingbird (reuzen kolibrie) in een cactus.

 

Op het parkeerterrein is nog een camper komen staan. Een vriendelijk fransman met vrouw en vier jonge kinderen, de vijfde op komst! Zij zijn al twee jaar onderweg via India, Thailand en Australië naar Chili. De man spreekt heel goed engels en we hebben elkaar heel wat te vertellen. ’s Avonds komt er een ander frans stel met een jeep bij ons overnachten, maar zij zeggen geen woord. Gezellig die fransen!

Dinsdag 4 december:

Rijden door de bergen naar Illapel. Een schitterende weg met veel cactussen.We gaan verder richting Conbarlalá. Bij het Parque Nacional Las Chinchillas hangt een bordje op het hek: maandag en dinsdag! gesloten. Dat is balen! We zetten de camper neer en Cock loopt langs het hek waar hij een chinchilla dacht te zien.

Er reageert gelijk een ranger die na een praatje ons toch het park inlaat. Kunnen hier zelfs gratis overnachten en krijgen er ook nog eens stroom bij. Onder het afdak is het goed toeven in de schaduw. In de zon is het erg heet. We hebben het rijk alleen en zitten met de camera’s in de aanslag te wachten op wat komen gaat. En dat is het volgende: diuca vinken, weidespreeuwen, chileense spotlijsters, ratjes (octodon degus), grote hagedissen en als klap op de vuurpijl een enorme vos (pseudalopex culpaeus).

Woensdag 5 december:

Sinterklaas!! Cock gaat al vroeg vogelen en ziet twee nieuwe soorten: moustached turca (snor turca) en streaked tit-spinetail (gestreepte meesstekelstaart). Ook de ratjes zijn al heel actief.

 

We rijden door naar Combarbalá. Een schitterende weg dwars door de bergen met nog steeds veel cactussen. Na Combarbalá naar Monte-Patria. Dit is hét gebied voor druiven. Hele stukken van de bergen zijn beplant met hoge druivenranken. Ze kleuren helemaal groen. Ook worden er granaatappels gekweekt, die nu in bloei staan met grote rode bloemen waar de giant hummingbird zich tegoed aan doet. Gaan door Ovalle en via Barraza waar veel olijfbomen staan naar Thermen de Socos. Hier is een prima camping met groot zwembad waar het met dit weer heerlijk toeven is.

Donderdag 6 december:

Gaan naar Parque Nacional Bosques de Fray Jorge. De gravelweg er naar toe is redelijk tot goed.

 

 

 

 

 

Als we bij de ingang zijn kopen we een toegangskaartje en horen dat de weg alleen toegankelijk is voor 4x4! We moeten de auto onder aan de berg parkeren en verder lopen. Dat doen we dan maar. Als we een heel eind naar boven geklauterd zijn geef ik op. De pijn in mijn kuiten is niet te harden. Cock loopt nog een stukje door maar houdt het dan ook voor gezien.

 

Gelukkig gaat het bergaf heel wat beter. De jaren gaan toch tellen of je wilt of niet! Rijden dezelfde weg weer terug en nemen de grote weg naar La Serena. Daar gaan we bij Penuelas op de boulevard staan. De camping hier is nog dicht. De lucht boven zee is gevuld met honderden pelikanen,

 

humboldt genten, inca sterns en schaarbekken op zoek naar een visje.

Vrijdag 7 december:

Gaan eerst naar de wasserette.De was is nog niet klaar. Wachten op de boulevard. Zien nog grote groepen schaarbekken. Op het strand zitten een aantal kelpmeeuwen en grijze meeuwen bij elkaar. Rijden naar de Ruta 5. Voorbij Chogungo slaan we linksaf en rijden naar de kust via een mooie brede zandweg. Het landschap is droog en dor vol grote en kleine cactussen. Een echte woestijn! Bij Choros Bajos rijden we door een heel klein dorp met gekleurde huisjes,waar iedereen naar ons zwaait,

 

naar Punta Choros.Daar horen we dat we pas morgen met de boot mee kunnen naar de eilanden omdat het te hard waait vandaag. Blijven in het haventje staan met stroom.

Zaterdag 8 december:

Om negen uur vertrekken we naar Isla Choros. De zee is erg ruw en we klappen soms hard op de golven. Bij het eiland zien we humboldt pinguins. Hier zit maar liefs 80 % van de hele populatie. Verder vaart de boot langs zeeleeuwen en zeehonden die heerlijk liggen te zonnen en humboldt genten die met de pelikanen samen broeden op één rots.

 

Zij tolereren elkaars nabijheid omdat ze tot dezelfde familie behoren. Verder broeden er roodpoot, neotropic en guanay aalscholvers. De laatsten komen uit Peru,maar broeden nu in Chili omdat ze hier een beschermde status hebben. Ze danken hun naam aan het voedsel dat ze eten.Varen het eiland rond en zien honderden inca sterns vliegen. Gaan naar Isla Damas waar we aan land gaan. Hier zijn prachtig witte stranden met blauw water.

 

Er groeien verschillende soorten cactussen die nu bloeien. In de lucht veel roodkop gieren, de opruimers van het eiland. Als we weer aan wal zijn rijden we naar de Ruta 5 richting Vallenar. Doen daar boodschappen en eten een hapje. Rijden naar Huasco. Onderweg zien we opvallend veel agenten. Zo te zien is er geprotesteerd en van alles in brand gestoken. Ook zien we veel glas aan de kant van de weg. Na veertien kilometer kunnen we niet verder omdat de weg is versperd door stenen en balken. Grote gaten in het asfalt waar we niet omheen kunnen. Hebben wij weer! Dan maar weer terug! Vinden een camping in het boek in la Verbena. Na veel vragen en vijftien kilometer vanaf Vallenar komen we eindelijk bij Centro Turistico La Verbena aan. Een camping?? Een parkeerplaats bij een zwembad waar chilenen zich te goed doen aan hun picnic. Het ziet er niet uit, maar we zijn te moe om verder te gaan.

Template design by Leonard