Zondag 9 oktober:

Gaan na de koffie naar Saratoga waar een vogelpunt is: het Saratoga Landing Blackland Prairie. Daar aangekomen is het alleen een dicht hek dat uitkomt op het meer. Jammer, dan maar op naar Columbus waar we Columbus Prairie Preserve vinden. Het hek is nieuw maar de rest is zeer verwaarloosd en niets te zien. We gaan nog even naar een vogelpunt dat uitzicht geeft op het meer, maar ook hier is het erg stil. We besluiten naar de camping terug te gaan. Daar hebben we genoeg te zien.

 

We amuseren ons er de hele dag mee. Het spectaculairste was een zwart-witte vulture tussen honderden black en turkey vultures. We denken een albino.

Maandag 10 oktober:

Nemen dezelfde weg terug tot aan Ashdown en vervolgens de 71 naar Texarkana, een stad die half in Texas en half in Arkansas ligt. Passeren de grens naar Texas om bij Ida de grens naar Louisiana over te steken. Slaan bij Shreveport  af naar Bossier City waar we de Louisiana Boardwalk Outlet bezoeken. Alleen de Gapstore is interessant en we zijn snel klaar. Gaan daarom via de 20 bij Haughton de snelweg verlaten en bij Doyline vinden we Lake Bistineau State Park. Bij binnenkomst zien we een goed onderhouden park met veel hoge dennebomen. We worden vriendelijk verwelkomd en vinden een prachtige plek aan het meer waarin veel cypress-tupelo gumbomen groeien.

 

Een spectaculair gezicht met een aparte sfeer. ’s Middags zien we een Pileated Woodpecker in de dennebomen die we op ons gemak kunnen bekijken. Prachtig.

 Dinsdag 11 oktober: 

Voor we weggaan rijden we nog even door het park. Zo’n mooi plekje als waar we hebben gestaan vinden we niet meer. We gaan naar Chatham via de 20. Bij Arcadia komen we langs een Factory Stores of America Outlet en doen we de nodige inkopen. Met een voldaan gevoel vertrekken we naar het Jimmie Davis State Park. Vinden weer een plaats bij het meer en zien een kraai achter een belted kingfisher aanzitten om zijn visje te stelen.

 

Horen nog wel enkele spechten, maar verder is het erg stil. Hebben op dit park internet dus we zullen ons niet vervelen.

 

Woensdag 12 oktober:

Rijden via de 34 naar de 167 en door Alexandria naar de 49. Algauw komen we het bord tegen van Indian Creek Recreation Area. Een mooi terrein met hele hoge bomen. Komen weer bij het meer te staan. ’s Middags gaat het onweren en hebben we een uur lang regen. Een fikse bui! Daarna blijft het bewolkt. 

Donderdag 13 oktober:

Hebben vandaag gepland om naar Abbeville te gaan en hebben daar een RV park gevonden waar we heen willen omdat er geen State Park in de buurt is. We nemen de Highway 49 en zijn om half één in de buurt van de camping en zien tot onze verbazing een bruin bord met vermelding: Palmonetto State Park. Nou dat laten we ons geen twee keer zeggen! Dus omdraaien en gaan met die banaan! Onderweg hebben we de pech dat we voor een gesloten brug komen te staan, maar en heel vriendelijke americaanse brengt ons naar de juiste omleidingsweg en voor we het weten staan we voor een gloednieuw state park. Alles ziet er piekfijn uit en we krijgen een plekje midden tussen de palmetto palmbomen, een lage dwerg palmsoort met veel uitgewaaierde bladeren en zwarte bessen. Er groeien ook veel varens.Jammergenoeg zijn er wel eekhoorntjes die veel lawaai maken maar weer weinig vogels. 

Vrijdag 14 oktober:

We blijven vandaag nog hier en volgen de Vermillion Loop.Daarvoor rijden we naar de 82 en met de TomTom komen we tussen de rijstvelden terecht. Een erg mooi gebied. Als er een valk overvliegt zien we plotseling ibissen, kleine blauwe reigers en grote zilverreigers opvliegen. Anders hadden we die over het hoofd gezien. Er vliegen ontzettend veel libelles rond in allerlei kleuren. Jammergenoeg willen ze maar niet gaan zitten. Wel kunnen we een paar vlinders vastleggen. Rijden verder in de richting van de moerasgebieden. We rijden tot Pecan Island.Weer veel grote zilverreigers, een enkele ijsvogel en een visarend.In het goede seizoen moet het hier het walhalla zijn.We rijden ’s middags nog even naar Abbeville, daar moet een cattle festival zijn. We zien op de aanplakbiljetten, dat we veel te vroeg zijn. Het begint pas om zes uur en het is nu één uur! We lopen even door het dorp en zien een kermis en veel eettentjes.Gaan ’s avonds met de ranger mee een avondwandeling door het park maken. Zien grote spinnen ( bananenspin en visspin), een wasbeertje en wilde varkens.

 Zaterdag 15 oktober:

Gaan het eerste gedeelte over de 82 die we gisteren ook hebben gereden. Na Pecan Island passeren we Rockefeller State Wildlife Refuge. Vanaf de weg zien we duizenden witte pelikanen, grote en kleine zilverreigers, roseate spoonbills, black-crowned nachtreigers, witte en white-faced ibissen, aalscholvers, ijsvogels, verschillende eenden. Een visarend die een duik neemt om een vis te vangen.Op veel plaatsen is het erg druk met garnalenvissers.In de boom een roodkopspecht die zich tegoed doet aan de bessen. De route die we rijden heet de Creole Scenic Nature Trail. Een fantastische route en we vallen van de enen verbazing in de andere. Bij een waterbak zien we een wight-winged hawk. Nemen bij de kruising naar Cameron eerst nog een deel van de 27 om naar de Cameron Prairie Wildlife Refuge te gaan. Dit is een 3 mijl rondrit met boardwalk. Veel ibissen, roseate spoonbills en diverse reigers.

 

Ook veel krokodillen in het water van klein tot groot. Aan de kant van de weg zelfs veel doodgereden krokodillen! Gaan terug naar de 82 en bij Cameron komen we bij de Fishpier waar ook een RV Park bij is. Nou dat is echt het einde. Waar maak je het mee, dat de witte en bruine pelikanen en  skimmers met honderden tegelijk en reuze sterns, lachmeeuwen, willets, aalscholvers, Sanderling, ruddy turnstone en  killdeers vlak voor je oog voorbij vliegen.

Op de pier staan veel vissers die we af en toe hele grote vissen zien vangen.  En het kan niet op want er komen ook nog een aantal bottle-nose dolfijnen langs zwemmen.Ook de temperatuur is heerlijk en ’s avonds koelt het lekker af. Tegen de avond krijgen we buren in een Roadtrek! Dat is nou toevallig! Horen niets dan lof over hun van. Als wij amerikanen waren nou dan wisten we het wel! ’s Nachts erg veel last van muggen- sandflies-chiggerbulten op mijn voeten! Wie het ook geweest zijn ik kan ze wel killen. 

 

Template design by Leonard