Dinsdag 5 februari:
Gaan al vroeg naar het Moconá Nacional Parque. Cock ziet al gauw enkele swallow-tailed kites (zwaluwstaart wouwen) vliegen. We lopen eerst de sendero La Gruta. Is best zwaar, is soms heel steil. We zien een creeper en een capucijnaapje. Lopen ook nog de sendero Cachi. Zien hier een agutí, een familielid van de capibara, alleen veel kleiner.Een van de weinige dieren uit het regenwoud die de bolster van de paranoten open kunnen krijgen.
In een boom hangen veel nesten van de red-rumped cacique (roodstuitbuidelspreeuw). Rijden niet naar de camping terug maar gaan naar El Soberbio en doen daar boodschappen.
Nemen de Ruta 2 via Colonia Aurora en Santa Rita. Onderweg steken opeens vier marters de weg over. We vinden de municipal in Panambi. De Ruta 2 is een schitterende weg langs de Uruquay Rivier met soms mooie vergezichten,
wordt ook wel de costanera of parkway genoemd. De camping ligt aan de rivier en we zien aan de overkant Brazilië. Er vaart zelfs een pont naar de overkant.
Woensdag 6 februari:
Blijven nog een dag op deze camping. Het is er lekker rustig en het plekje is erg mooi zo aan de rivier. Zien vandaag alleen enkele crested en yellow-billed cardinals (kuif en geelsnavel kardinalen)
.
Donderdag 7 februari:
Rijden de Ruta 2 verder af naar het zuiden. Bij San Javier doen we boodschappen en vogelt Cock bij de Plaza en fotografeert een blue-tufted starthroat( roodvlaksterkeel kolibrie)
Bij Itacaruate gaan we naar de municipal camping, maar daar zijn we gauw vertrokken. Voor de camper is er geen plekje alleen voor tenten. Bij de Ruinas Jezuiticas de St Maria nemen we een kijkje met een gids. Er is niet veel over van de vele gebouwen en er is niets gerestaureerd. Wel wat anders dan in San Ignatio. Rijden door naar Apostoles en vinden daar een mooi plek op de camping van Club Ucraiano.
Vrijdag 8 februari:
Vertrekken van de camping en nemen de Ruta 1 naar Azara. De weg is heel slecht, vol met gaten en kuilen. Na Azara gaan we richting Santo Tomé. Die weg is zelfs nóg slechter. Hele stukken asfalt zijn verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor slecht gravel. Bij het pompstation in Santo Tomé staat een bord met Carlos Pellegrini:140 km. We vragen aan de mensen van het pompstation of de weg te rijden is met onze camper. Zij beamen alle twee dat het kan als je het maar rustig aan doet. We kijken elkaar aan en besluiten het erop te wagen. Het eerste stuk van zo'n 40 km. valt niet tegen, rode gravel met hier en daar wat kuilen. Het tweede stuk van zo'n vijftig km. wordt al een ander verhaal. Grote stukken mul zand. Af en toe houden we ons hart vast. Als Cock maar snelheid kan houden dan slaan we ons er wel doorheen. Op dit stuk zien we wel honderdvijftig woodstorks, grote groepen roseate spoonbills, grote zilverreigers en jabiru's.
Ook veel ijsvogels. In het weiland lopen drie greater nandoes. Als we linksaf moeten slaan wordt de weg alsmaar slechter. Terugkeren is ook geen optie, de weg terug is langer en ook erg slecht. We gaan door en de hoeveelheid zand wordt alsmaar groter. Als Cock moet schakelen voor een groot gat komen we vast te zitten en staan we midden in de zandbak en vragen we ons af waarom we ons toch weer hebben laten verleiden. Cock probeert toch om de camper los te krijgen en ja hoor na twee pogingen lukt het hem de auto weer aan het rollen te krijgen. We doen een aantal schietgebedjes en vol gas gaan we weer op pad . Zo'n slechte weg hebben nog nooit gezien en we dachten er al heel wat gereden te hebben. Het is een echte lijdensweg en als we het bordje Carlos Pelligrini 5 km. zien kunnen we niet geloven dat we het bijna gehaald hebben. Wat een opluchting als we bij de camping aankomen. We staan nog te trillen op onze benen. Ik heb grote bewondering voor Cock hoe hij ons er doorheen heeft gesleept. Wat een moed! Komen bij op een schitterende camping aan de Laguna Iberá. De man van de administratie vertelt ons dat we de slechtste weg van héél Argentinië hebben gereden!! En wij doen dat met een camper!! Gaan lekker buiten zitten om bij te komen. We zien een grey monjita (grijze monjita) en ruty-collared seedeater (roestnekdikbekje), een paartje maskermuggenvangers voert elkaar. Tegen de avond verschijnt een pinnated bittern (zuid-amerikaanse roerdomp).
Het is weer erg heet en we zijn blij als het avond wordt .Koelt het misschien een beetje af. 's Avonds duurt het héél lang voor we uiteindelijk in slaap vallen. De rit van vandaag blijft ons achtervolgen!
Zaterdag 9 februari:
Gaan vanmorgen met een boot mee de lagune op. Er gaan nog twee fotografen mee. Zodoende zoekt de bootsman de goede plekjes op om de vogels in het juiste licht vast te leggen. We zien de white-headed marsh-tyrant (witkopwatertiran),
grote zilverreigers, veel leljacana's met jongen, roodkop troepiaal, grootsnavel stern,
mangrove reiger, gestreept woudaapje, amazone-grote en groene ijsvogel en een longwinged harrier (Buffons kiekendief).
Enkele capibara's en kaaimannen. Als we terug zijn doen we het rustig aan, zijn nog moe van gisteren en bedenken dat we erg veel geluk hebben gehad.'s Avonds vliegen er vier anhinga's (slangenhalsvogels) over.
Zondag 10 februari:
Vandaag relaxen we bij de camper en Cock ziet weer heel wat vogels voorbij komen o.a. solitary black cacique (zwarte buidelspreeuw), narrow-billed woodcreeper(wenkbrauwmuisspecht)
, white-winged becard (witvleugelbecarde), chestnut seedeater (kaneeldikbekje) en masked gnatcatcher (maskermuggenvanger). De crested (met jongen!) en yellow-billed cardinals lopen op het gras voor onze voeten. De woodrail komt ook even voorbij evenals de field flicker en de epaulet oriole (roodboegtriepiaal). Zó uit je luie stoel ! 's Middags horen we dat er 's avonds regen op komst is en dat betekent dat we hier tot zeker vrijdag moeten wachten willen we terug kunnen rijden naar Mercedes. Dat vinden we wel erg lang en we besluiten meteen in te pakken en te gaan. We zijn amper één uur onderweg of de lucht wordt erg donker en de eerste spetters vallen. Onderweg zien we ontzettend veel roofvogels, watervogels en capibara's.
We kunnen er nu niet van genieten want al snel is de weg een grote moddermassa en is de auto onbestuurbaar geworden en glijden we alle kanten uit, de banden zijn spekglad en de profielen zitten vol blubber. We zien zelfs 4x4 auto's pirouettes draaien. De een na de ander strandt. Ik zie een huis en ga er naar toe. Lopen is bijna niet mogelijk en ik glij maar verder. Gelukkig tref ik een familie die bereid is ons te helpen met een Hillux 4x4. De man heeft de juiste spullen en trekt ons wel vijf kilometer door de blubber. Daarna rijden we weer zelf omdat het ondertussen droog is geworden. De familie blijft ons volgen voor de zekerheid. We zijn hen eeuwig dankbaar! Na veertig kilometer bereiken we eindelijk de asfaltweg. Wat een opluchting!!
We bedanken de mensen nogmaals hartelijk en komen uiteindelijk aan in Mercedes. Vragen bij de politie op het plein naar een camping maar die is er niet. We mogen wel op het plein staan. Dus dat doen we dan maar. Zoeken een eettentje omdat we dat na deze ervaring wel verdiend hebben vinden we. Helaas is het 's avonds erg rumoerig door de viering van carnaval. Niks aan te doen, beter hier wat minder slapen dan op een weg met blubber!
Maandag 11 februari:
In Mercedes zoeken we eerst naar een autowasstraat en die vinden we in een klein zijstraatje. Vanwege Carnaval waren de meeste dicht. We treffen het wel want de auto wordt grondig aangepakt. Onvoorstelbaar wat een modderkluiten er onder de auto uitkomen.
Rijden naar de 119, een weg die niet geweldig is met sporen en gaten, maar na gisteren valt hij voor ons erg mee. Komen daarna op de 14. Onderweg veel sinaasappelplantages en rijstvelden. We gaan bij Chajari naar de camping bij de thermaalbaden. Het heeft hier ook flink geregend. Gaan heerlijk genieten van de vele warme baden. Gaan 's avonds nogmaals.
Dinsdag 12 februari:
Rijden de 14 af tot Parque Nacional El Palmar. Het is er erg druk. Iedereen heeft nog vrij vanwege Carnaval. Vooral op de camping is het erg vol. Toch vinden we een goede plek met uitzicht op de rivier. De leguanen (lagartos overos), groot en klein lopen zo over de camping.
Een schitterend gezicht! We koelen 's middags af in de rivier. Heerlijk! 's Avonds is het nog lang erg warm.
Woensdag 13 februari:
Willen vanochtend met de fietsexcursie mee, maar hebben pech want het bureau voor excursies is gesloten vandaag. Heb gisteren geïnformeerd en hoorde dat het wel kon, maar ja dan kan het vandaag zo weer anders zijn. We gaan dan maar de historische trail lopen waar vroeger de jezuiten hebben gewoond en gewerkt. Zien alleen vlinders en een kolibrie. Gaan lekker in de schaduw lezen en 's middags weer afkoelen in de rivier. 's Avonds is de temperatuur lekker om nog lang buiten te zitten en door de wind hebben we weinig last van muggen. Krijgen ook nog live-music tot tien uur. De viscachis zijn al vroeg actief en laten zich rustig fotograferen.
Typische beestjes zijn het, een gestreepte brede kop en een lange dunne staart en grote nachtogen.
Donderdag 14 februari:
Gaan al vroeg op pad en zien wel vier vossen op de weg. Verder enkele capibara's. Gaan naar de 14 terug en rijden door tot Colón. Daar doen we boodschappen. Moeten een hoge brug over over de Rio Uruguay, tol betalen aan de andere kant en aansluiten in de lange rij voor de argentijnde douane. Bij controle van de camper schrikken we wel als de ambtenaar de koelkast open doet en een heel verhaal afsteekt. Wij doen net of we er niets van begrijpen en hij gaat naar een kantoortje en geeft ons een brochure waarin staat wat je niet mee mag nemen naar Uruguay. Hij stuurt ons vervolgens met de autopapieren naar een kantoor en daar krijgen we een nieuw papier dat we de auto één jaar in Uruguay mogen invoeren. Er wordt niet meer over voedsel gesproken en wij de uruguyaanse grens over. Hé, hé dat is weer gelukt. De eerste indruk van Uruguay is dat het er erg netjes uitziet, keurig gemaaide bermen zonder vuil, fatsoenlijke huizen en zelfs grote luxe villa's. Jammer is dat elk stukje grond is bebouwd met bonen of mais. Hele grote akkers wel kilometers breed .
We komen door kleine dorpen en gaan bij Mercedes op zoek naar een geldautomaat.Mercedes is trouwens een hele moderne stad met veel mooie winkels, die helaas nu dicht zijn. De uiteindelijk gevonden banelco's geven ons geen geld op onze mastercard. De visa brengt uitkomst! Op weg naar Nueva Helvetia. Door een glooiend landschap met veel hollandse melkkoeien komen we om vijf uur bij hotel Suizo aan.
We krijgen een mooie plek met stroom en internet. Er is een supermooi zwembad bij met superschone douches en toiletten. 's Avonds eten we een heerlijke cordon-bleu. Wat is het leven toch goed. We genieten ervan.
Vrijdag 15 februari:
Gaan 's morgens naar het dorp om een lavadero te zoeken en vinden er gelukkig een. Geven de was af. Is trouwens véél goedkoper dan in Argentinië of Chili. Doen wat boodschappen en gaan gauw terug om te internetten en bij het zwembad te gaan liggen. Er staat vandaag weer een heerlijk windje, dus is het hier goed toeven.(Vooral als we weten dat het thuis erg koud is en erg glad!
Blijven nóg een dag op de camping. Kunnen hier internetten. Zien een scimilar-billed woodcreeper (vlekkeelmuisspecht) in het gras en een op de boom. In eerste instantie dachten we aan een kleine specht, maar zijn snavel is gigantisch groot en daarmee pikt hij insecten uit de schors van de bomen en uit het gras. Een hele mooie bruine vogel.
Gaan 's middags weer heerlijk bij het zwembad liggen en eten 's avonds een heerlijke kaasfondue in het restaurant van het hotel.
Zondag 17 februari:
Vandaag is Mirjam jarig, ze wordt al veertig! Hebben erg slecht geslapen vanwege de hitte. Nemen afscheid van onze vriend voor drie dagen, een grijs poesje dat ons al drie dagen gezelschap houdt. Nemen de tolweg richting Montevideo en slaan bij Ecilda Paullier af naar de 11 om binnendoor naar de kust te gaan. Een mooie rustige weg door veel dorpen. Af en toe rijden we een dorp binnen en zien enkele mooie kathedralen en pleinen.
Bij Punta del Este schrikken we van de vele wolkenkrabbers en vragen bij de toeristeninfo naar een camping ergens anders. Zij raden ons aan zes km. terug te rijden en zo komen we bij de camping van Punta Ballena, waar het inderdaad niet zo druk is. Zijn blij als we in het zwembad af kunnen koelen, het is weer erg heet. 's Avonds koelt het flink af en gaat het hard waaien.
Maandag !8 februari:
Vandaag is Pascal jarig. Het is slechts 20 graden als we opstaan en vannacht was het zelfs koud!! Vanochtend is het bewolkt en waait het. Wij vinden het zéér aangenaam. Gaan eerst naar Punta del Este en bezoeken het kunstwerk op het strand: La mano en el Arena (de hand in het zand) gemaakt door de chileense kunstenaar Mario Irarrázabal gefabriceerd met ijzer en cement.
Punta de Este is een langgerekt schiereiland vol met appartementen, restaurants, kolossale villa's en hotels. Je kunt aan alles zien dat er veel rijke mensen wonen. Rijden door naar San Carlos. De omgeving is schitterend, heel ongerept met veel plassen en bossen. Later rijden we door wijngaarden en olijfboomplantages. Nemen de Ruta 9 en bezoeken Rocha waar we boodschappen doen. Na Rocha komen we weer in de weiden met koeien omgeven met veel pampasgras. Gaan naar de kust en nemen de Ruta 10 die door een duingebied gaat met veel eucaliptussen. Hier zien we twee plumbeous ibissen (grijze ibissen).
Bij Valizas vinden we een plekje op een zeer rustige camping. Cock ziet hier een aantal brown-chested martins (bruinborst zwaluwen).
Het is nog steeds bewolkt met veel wind en 24 graden!! Heerlijk!
dinsdag 19 februari:
Rijden eerst naar het strand. Het hemel is bewolkt en de temperatuur ongeveer 25 graden. In het dorp lopen veel hippies rond. Aan het strand is het rustig. We gaan weer verder langs de kust en bij Punta Diablo bezoeken we het plaatsje. Weer veel hippies en dus veel barretjes en eettentjes. Gaan naar het Parque Nacional Santa Teresa. Een mooi aangelegd park met een botanische tuin en diverse kampeerterreinen. We maken een wandeling in de botanische tuin en zien een white-throated hummingbird (witkeel kolibrie).
Bij de vogelkijkhut loopt een common gallinule (gewone waterhoen). Rijden verder door het park en langs de kampeerterreinen. Het is best druk. We rijden naar het ford. Daarna gaan we weer door naar Chuy. De camping daar heeft veel waterglijbanen en dat is nou net niet wat wij willen. Dus weer verder naar Lascano en vandaar naar José Pedro Varela. Onderweg zien we ontzettend veel hoge palmbomen. Een fantastisch gezicht.
Af en toe rijstvelden en velden met soyabonen. Het gebied is vaak drassig en we zien weer grijze ibissen. Het wordt steeds donkerder en het begint te regenen. We nemen de ruta 8 naar Treinta y Trés. Vlak vóór het dorp zien we een bord met camping. Daar slaan we af en komen op een mooie gratis camping. We staan net of het begint heel hard te regenen. Jammergenoeg is het 's avonds tot heel laat onrustig op de camping.
Woensdag 20 februari:
Vandaag is Mike jarig. Hij wordt 38 jaar. Wij gaan richting Melo. De weg is vaak slecht. Het landschap is heuvelachtig, erg mooi. Jammer dat het veel regent en niet zo zachtjes ook! Ook nu weer veel drassig gebied met ooievaars, rose lepelaars, kaalkop ooievaars en ibissen. Na Melo slaan we af naar Tacuarembo. De weg is nog steeds slecht met veel gaten en hobbels en het regent nog steeds.
Rijden het stadje in en doen boodschappen. Het stelt niet veel voor en daar gaan we weer. Bij Valle Eden vinden we een mooie camping waar niemand staat. We zoeken een droog plekje. Het is even droog. De temperatuur is ongeveer 25 graden . Wel lekker, maar de regen mag nu wel ophouden.
Donderdag 21 februari:
Het heeft vannacht gegoten en er staan veel plassen op de camping. Vanochtend als we opstaan is het weer droog. Aan de overkant zitten vier buff-necked ibissen (geelnek ibissen) in een boom. Af en toe spettert het,maar dat mag geen naam hebben.tegen de middag komt de zon weer door en stijgt het kwik alweer naar 30 graden! Bij de camping is een rien hangbrug erover. De weg loopt door de rivier en heel af en toe waagt een auto de oversteek. 's Avonds horen wvier met ee de geelnek ibissen weer luid kwetteren en we zien ze zitten in een kale boom.
Het zijn er wel vijfentwintig! Worden uitgenodigd bij een Duits echtpaar om een wijntje te komen drinken op haar verjaardag. Is heel gezellig!
Vrijdag 22 februari:
Gaan terug naar Tacuarembo om een gomeria (een garage waar ze banden repareren) te zoeken omdat Cock ontdekte dat er in de rechter achterband een schroef zat en hij bang is voor problemen. Na twee kleine, onooglijke hokjes, toch een grote gevonden en daar worden we meteen goed geholpen. En dat alles voor 100 pesos dat is maar liefst vier euro!! Nemen de Ruta 5 richting Montevideo. De weg is heel goed en de omgeving glooiende weilanden met koeien. Het weer is weer goed, het waait hard en de bewolking lost op en de zon komt weer tevoorschijn. Bij Paso de los Toros vinden we een plekje aan de Rio Negro. Een mooie camping.
Zaterdag 23 februari:
Gaan op weg richting Durazno. Onderweg zien we veel jonge vogelspinnen de weg oversteken. Jammer genoeg kunnen we ze niet vastleggen. Plotseling steekt een gordeldier de weg over. Cock is er snel bij en heel even kunnen we hem bewonderen voor hij zijn holletje inkruipt.
Verder naar Trinidad via de Ruta 14. De weg is redelijk. Als we stoppen zien we een kleine lelie. Bij het einde van de Ruta 14 krijgen we het advies om de 57 te nemen daar de 14 overgaat in gravel. Dus nemen we de 57. Een weg met veel kuilen en gaten. Daarna de Ruta 2 naar Mercedes. Dit is een hele goede brede weg. In Mercedes vinden we een camping op Isla del Puerto aan de Rio Negro. Hier stoken ze een houtkachel om het douchewater te verwarmen.
We kunnen tot laat genieten van het uitzicht op de rivier.
Zondag 24 februari:
Al vroeg begint het te regenen en we besluiten dan maar op pad te gaan richting Argentinië. Al gauw gaat het stortregenen en de sporen in de wegen lopen vol water en wordt het rijden niet aangenaam. Het water spettert alle kanten op en als er een tegenligger komt krijgen we een complete douche!
Via Fray Bentos gaan we over de grens. In Argentinië nemen we de 136 daarna de Ruta 14. Het is er erg druk. Het laatste stuk is prachtig als we door het wetland van de Rio Parana rijden. In Zarate zoeken we tevergeefs naar een camping. Rijden daarom door naar San Antonio de Areco waar we zes maanden geleden begonnen zijn. We schrikken hier van de prijs. In september betaalden we 80 pesos en nu maar liefst 170 pesos!! Gelukkig is het sanitair wel heel veel beter geworden, dus we doen het er maar mee.
Maandag 25 februari:
Genieten van het mooie weer, want nieuwe vogels zullen we niet veel meer zien. De omgeving van de camping is erg ongerept. Er is een nat gebied met limpkins, kieviten en fluiteenden. De bomen zitten vol met monnikparkieten.oge Horen dat de boot van Grimaldi vertraging heeft opgelopen en nu moeten we afwachten wanneer we de camper in Zarate moeten afleveren.
Dinsdag 26 februari:
Na weer een telefoontje horen we dat we waarschijnlijk pas de 4e maart de camper moeten brengen. Besluiten naar het Parque Nacional Pre-Delta te gaan. Rijden een paar keer van de Ruta 9 naar een dorp om een camping te zoeken, maar tevergeefs!! Uiteindelijk vinden we een plekje in San Nicolaas de los Arroyos.
Woensdag 27 februari:
Bij Rosario gaan we door de delta van de Parana. Een fantastisch gebied met veel plassen. Aan de het park aangekomen worden we welkom geheten door een ranger. Vinden een schitterend plekje op het grasveld. Er zijn een paar mooie wandelingen te maken naar enkele meren. We zien leljacana's, braziliaanse eenden met jongen en een jonge slakkenwouw die heel wat slakken verorbert. Een groene ijsvogel verschalkt af en toe een visje. In het riet zitten enkele muskusratten.
g 28 Donderdag 28 februari:
Cock ziet bij het meer red-eyed vireo (roodoog vireo),
white-winged becarde (witvleugel becarde) en een limpkin. In het bos zit een great horned owl (amerikaanse oehoe). Wat een groot beest kijkt ons uit de hoogte aan. Onwaarschijnlijk mooi!
Tegen de avond vliegen er hele grote groepen long-tailed flycatchers over. Als het donker wordt komt de uil uit het bos en gaat op het grasveld op zoek naar prooi. Er komt zelfs nóg eentje bij. Whauw! Dat is kikken!
Vrijdag 1 maart:
Rijden weer terug naar Diamante en via Victoria naar de Ruta 11. Deze weg is niet erg best met af en toe fikse gaten. Bij Gualeguay vinden we , na veel vragen, eindelijk een camping. Nou ja camping!! Zo langzamerhand zijn we deze campings wel zat, zo smerig!
Zaterdag 2 en zondag 3 maart:
Hebben een zware nacht gehad. Eerst met vervelende muggen, daarna met hele harde wind gevolgd door donder en bliksem en stortregen! Binnen de kortste keren stond het hele terrein blank. De toegangsweg van zand baart ons veel zorgen. Al met al komt er weinig van slapen. Als het licht wordt loopt Cock de weg af en schrikt van de grote plassen en het zachte zand. Je zakt er heel erg in weg. Daar we bang zijn voor nog meer regen willen we zo snel mogelijk weg. We vragen aan een paar werkmensen die bij de buren zijn en die raden ons aan via de camping de weg op te gaan. Dat scheelt de grootste plassen. Zo gezegd zo gedaan. Cock heeft weer laten zien dat hij een slipcursus niet meer hoeft te volgen. De camper was moeilijk bestuurbaar en gleed regelmatig weg. Maar we hebben het gered!! Weer enkele zenuwslopende momenten. Zijn heel blij als we weer op het asfalt staan. Rijden richting Ceibas. Een weg met enorme gaten af en toe en een hele mooie omgeving met ooievaars, ibissen en heel veel caracara's. Gaan weer terug naar de camping in San Antonio de Areca om de laatste twee dagen door te brengen.
Maandag 4 maart :
Op naar Zarate waar we de camper gaan afleveren in de haven. Francisco Weber regelt alles voor ons en na een uur of twee laten we de camper met weemoed achter. Worden naar Buenos Aires gebracht en bij hotel bohemian afgezet.